افزایش مقاومت پدیده رایجی است که در دستگاه های جوش نقطه ای اینورتر فرکانس متوسط مشاهده می شود.هدف این مقاله تحلیل ویژگی های افزایش مقاومت و پیامدهای آن در عملیات جوشکاری نقطه ای است.
اثر گرمایش:
یکی از عوامل اصلی افزایش مقاومت، اثر حرارتی در حین جوشکاری نقطه ای است.هنگامی که جریان بالایی از قطعه کار عبور می کند، به دلیل مقاومت الکتریکی گرما تولید می شود.این گرما باعث افزایش دمای قطعه کار و افزایش مقاومت آن می شود.
خواص مواد:
افزایش مقاومت نیز می تواند تحت تأثیر خواص مواد قطعه کار باشد.برخی از مواد به دلیل رسانایی الکتریکی ذاتی و خواص حرارتی، مقاومت بیشتری نسبت به سایرین نشان می دهند.به عنوان مثال، مواد با رسانایی کمتر یا ضریب انبساط حرارتی بالاتر تمایل به افزایش مقاومت قابل توجهی دارند.
مقاومت تماس:
یکی دیگر از عواملی که می تواند به افزایش مقاومت کمک کند مقاومت تماس بین الکترودها و قطعه کار است.تماس ضعیف الکترود یا آلودگی سطح می تواند منجر به مقاومت تماس بالاتر شود که منجر به افزایش مقاومت کلی در طول جوشکاری می شود.
سایش الکترود:
با گذشت زمان، الکترودهای دستگاه های جوش نقطه ای ممکن است دچار سایش و تخریب شوند.با خراب شدن سطوح الکترود، سطح تماس آنها با قطعه کار کاهش می یابد و باعث افزایش مقاومت تماس و مقاومت کلی در حین جوشکاری می شود.
اکسیداسیون و آلودگی:
وجود اکسیداسیون یا آلودگی روی سطح قطعه کار نیز می تواند منجر به افزایش مقاومت شود.سطوح اکسید شده یا آلوده دارای مقاومت الکتریکی بالاتری هستند که بر جریان جریان تأثیر می گذارد و در نتیجه مقاومت کلی در حین جوشکاری افزایش می یابد.
افزایش مقاومت یک پدیده مشخص در دستگاه‌های جوش نقطه‌ای اینورتر فرکانس متوسط است که عمدتاً ناشی از اثر گرمایش، خواص مواد، مقاومت در برابر تماس، سایش الکترود و اکسیداسیون یا آلودگی سطح است.درک این ویژگی‌ها برای بهینه‌سازی فرآیندهای جوشکاری نقطه‌ای و حصول اطمینان از جوش‌های ثابت و قابل اعتماد بسیار مهم است.اپراتورها با نظارت و رسیدگی به عوامل مؤثر در افزایش مقاومت می توانند پارامترهای جوشکاری مورد نظر را حفظ کرده و در کاربردهای خود به جوش با کیفیت بالا دست یابند.
زمان ارسال: مه-16-2023