De elektrodestructuur van een middenfrequente puntlasmachine bestaat hoofdzakelijk uit drie delen: kop en staart, staaf en staart. Laten we vervolgens eens kijken naar de specifieke structurele kenmerken van deze drie delen.
De kop is het lasdeel waar de elektrode in contact komt met het werkstuk, en de elektrodediameter in de lasprocesparameters verwijst naar de werkoppervlakdiameter van dit contactdeel. De standaard rechte elektrode voor puntlassen heeft zes soorten kopvormen: puntig, conisch, bolvormig, gebogen, plat en excentrisch, en hun vormkenmerken en toepasselijke situaties.
De staaf is het substraat van de elektrode, meestal een cilinder, en de diameter ervan wordt tijdens de verwerking afgekort als elektrodediameter D. Het is de basisgrootte van de elektrode en de lengte ervan wordt bepaald door het lasproces.
De staart is het contactgedeelte tussen de elektrode en de handgreep of is rechtstreeks verbonden met de elektrode-arm. Het is noodzakelijk om een soepele overdracht van lasstroom en elektrodedruk te garanderen. De contactweerstand van het contactoppervlak moet klein zijn, afgedicht zonder waterlekkage. De vorm van de staart van de puntlaselektrode is afhankelijk van de verbinding met de handgreep. De meest gebruikte verbinding tussen de elektrode en de handgreep is de taps toelopende schachtverbinding, gevolgd door de rechte schachtverbinding en de schroefdraadverbinding. Dienovereenkomstig zijn er drie soorten vormen voor de staart van de elektrode: conische handgreep, rechte handgreep en spiraal.
Als de tapsheid van de handgreep hetzelfde is als de tapsheid van het greepgat, dan is de installatie en demontage van de elektrode eenvoudig, minder gevoelig voor waterlekkage en geschikt voor situaties met hoge druk; De rechte handgreepverbinding heeft het kenmerk van snelle demontage en is ook geschikt voor lassen onder hoge druk, maar de elektrodestaart moet voldoende maatnauwkeurigheid hebben om nauw aan te sluiten bij het greepgat en een goede geleiding te garanderen. Het grootste nadeel van schroefdraadverbindingen is een slecht elektrisch contact, en hun levensduur is niet zo goed als die van taps toelopende schachtelektroden.
Posttijd: 11 december 2023
