W procesie spawania zgrzewarką punktową o średniej częstotliwości rezystancja składa się z rezystancji styku pomiędzy spoinami, rezystancji styku pomiędzy elektrodami i spoinami oraz rezystancji samych spoin. Wraz ze wzrostem temperatury wielkość rezystancji stale się zmienia.
Podczas spawania różnica ciśnienia elektrody, prądu i spawanego materiału wpływa na dynamiczną zmianę oporu. Kiedy spawane są różne materiały metalowe, opór dynamiczny zmienia się w różny sposób. Na początku spawania metal w obszarze spawania nie topi się, ale jest wstępnie podgrzewany, a rezystancja styku gwałtownie spada. Wraz ze wzrostem temperatury rezystywność wzrasta, natomiast rezystancja maleje w wyniku wzrostu powierzchni styku spowodowanego ogrzewaniem, gdzie dominuje wzrost rezystywności, więc krzywa rośnie.
Gdy temperatura osiągnie wartość krytyczną, wzrost rezystywności maleje i ciało stałe staje się płynne. Ze względu na wzrost powierzchni styku w wyniku zmiękczania pod wpływem ciepła, opór maleje, więc krzywa ponownie się zmniejsza. Wreszcie, ponieważ pole temperatury i pole prądu zasadniczo wchodzą w stan ustalony, rezystancja dynamiczna wydaje się być stabilna.
Z punktu widzenia danych rezystancji zmiana od około 180 μΩ na początku zgrzewania do około 100 μΩ na końcu jest dość duża. Teoretycznie krzywa oporu dynamicznego jest związana tylko z materiałem i ma uniwersalne właściwości. Jednakże w rzeczywistym sterowaniu, ponieważ rezystancja jest trudna do wykrycia, trudno jest sterować w zależności od zmiany rezystancji. Wykrywanie prądu spawania jest stosunkowo łatwe, jeśli dynamiczną krzywą rezystancji przekształci się w dynamiczną krzywą prądu, jest to bardzo wygodne w realizacji. Chociaż dynamiczna krzywa prądu jest powiązana z charakterystyką mocy i obciążenia zgrzewarki punktowej o średniej częstotliwości, gdy warunki sprzętowe (zgrzewarka punktowa o średniej częstotliwości) są pewne, dynamiczna krzywa prądu i dynamiczna krzywa rezystancji mają odpowiednie zasady.
Czas publikacji: 04 grudnia 2023 r
